Dwujęzyczność to umiejętność swobodnego posługiwania się dwoma językami. Osoby dwujęzyczne potrafią „przeskoczyć” z jednego języka na drugi w dowolnym momencie. Dwujęzyczność niesie ze sobą wiele korzyści – sprawne porozumiewanie się z obcokrajowcami, możliwość studiowania za granicą oraz lepsze perspektywy zawodowe. Istnieje kilka rodzajów dwujęzyczności u dzieci oraz wiele sposobów na to, aby ją wykształcić.

Trzy rodzaje dwujęzyczności u dzieci

Bilingwizm u najmłodszych rozwija się w zależności od języków, jakimi posługuje się otoczenie. Ogromną rolę odgrywają tutaj rodzice oraz środowisko. Dziecko może być wychowywane przez mamę i tatę, którzy władają dwoma różnymi językami. Jeśli już od wczesnego dzieciństwa posiada codzienny kontakt z dwoma obcymi mowami, to taką dwujęzyczność nazwiemy dwujęzycznością rodzimą lub też naturalną. Co ciekawe, proces przyswajania dwóch języków nie odbywa się jednocześnie, ale na zmianę – przez pewien okres jeden z języków jest dominujący, potem role się odwracają. Gdy dziecko posługuje się już jednym językiem, a drugi zaczyna przyswajać dopiero w wieku około trzech lat, to mówimy wówczas o dwujęzyczności następującej, inaczej – sukcesywnej. Jeżeli natomiast drugi język zostanie wprowadzony na etapie nauki w szkole, to do czynienia mamy z bilingwizmem szkolnym.

Dwujęzyczność naturalna – jak przebiega?

Dwujęzyczność rodzima lub też naturalna najczęściej występuje u dzieci, których przynajmniej jeden rodzic jest imigrantem. Dzieci władające dwoma językami rozwijają się w podobnym tempie co dzieci jednojęzyczne. Przy czym już we wczesnym dzieciństwie, w wieku dwóch-trzech lat, bilingwalne dziecko jest w stanie rozpoznać język, jakim posługuje się rozmówca. Badania pokazują, że dwujęzyczne dzieci są bardziej kreatywne pod względem językowym, a także szybciej opanowują oba systemy dźwiękowe.

Rodzicu, działaj mądrze!

Dwujęzyczność nie jest umiejętnością, którą dziecko nabywa w sposób automatyczny. Rozwinięcie bilingwizmu u malucha wymaga zaangażowania ze strony rodziców. Należy przede wszystkim obrać odpowiednią strategię nauki. Na początek zaleca się, aby każdy z rodzicieli komunikował się z maluchem w swym rodzimym języku. Warto praktykować codziennie, zaś w starszym wieku można już wprowadzić ćwiczenia doskonalące czytanie i pisanie w obu językach. Niezbędna będzie również fachowa literatura, czyli książki napisane przez specjalistów z dziedziny dwujęzyczności u dzieci. Podjęcie decyzji o bilingwalnym wychowaniu dziecka to poważny krok. Nagłe przerwanie tego procesu, czyli zaprzestanie komunikacji w jednym z języków, może spowodować u dziecka dezorientację i ewentualną niechęć do danego języka.